روستای وی بشاگرد

ابتدا بشاگرد

بشكرد(بشاگرد) منطقه‌اي كوهستاني در جنوب ايران است كه از نظر تقسيمات كشوري در استان هرمزگان _ منطقه بين استان‌هاي هرمزگان، سيستان و بلوچستان و كرمان _ قرار دارد. در سال 1361 اعلام شد كه اين منطقه توسط هلي‌كوپترهايي هلال احمر كه قصد عزيمت به مناطق جنگي را داشتند «كشف شد»

«كشف بشاگرد» نكته‌اي اغراق آميز و دور از واقعيت است. زيرا علاوه بر ذكر نام بشاگرد در برخي سفرنامه‌ها و منابع تاريخي، در نقشه‌هاي سازمان جغرافيايي و نشريات مركز آمار ايران، مشخصات منطقه و آبادي‌هاي آن ذكر شده است. يا بعضي مردان بشاگردي دست كم از 40 سال پيش به مناطق شهري هرمزگان و حتي در كشورهاي جنوب خليج فارس مهاجرت كردند و خانواده‌هايشان در بشاگرد باقي ماندند. آنها هر يكي دو سال يك بار به آنها سر مي‌زدند. اما اين منطقه در طول تاريخ بخاطر وضعيت طبيعي و احاطه توسط كوهستان‌ها حالتي منزوي و مستقل داشته است. به عنوان مثال يكي از مورخان معاصر مي‌نويسند: «در جنوب غربي مكران منطقه بشاگرد به علت كوه‌هاي اطراف و راه‌هاي صعب العبورش هميشه در دست خوانين و سركردگان آنجا به صورت مستقل و جدا از مناطق همجوارش باقي مانده بود. در 91_1290 هـ. ق. سعدالدوله بشاگرد را تصرف كرد . . . بشاگرد قرن‌هاي متمادي خود را مستقل دانسته و قيد تابعيت هيچ دولتي را نپذيرفته بودند.

انزواي طبيعي، محروميت شديد اين منطقه را در پي داشت. در سال‌هاي پس از انقلاب براي توسعه اين منطقه تلاش‌هاي زيادي بعمل آمد . از جمله اينكه كميته‌ امداد با تمركز برخي امكانات در مكاني به نام خميني شهر تلاش كرد كه خدمات رساني به اين منطقه را تسهيل كند. راه‌هاي زيادي در منطقه احداث شده است، بسياري از آبادي‌ها صاحب تلفن شدند، دبستان‌هاي زيادي ساخته شد و نوجوان‌ها بطور رايگان امكان ادامه تحصيل در مدارس شبانه روزي خميني شهر را پيدا كردند، اما بشاگرد همچنان يكي از محرومترين مناطق  كشور باقي ماند.

تا حدود سه دهه پيش بشاگردي‌ها كوچ نشين بودند و آخرين گروه‌هايشان در اوايل انقلاب يكجانشين شدند. در حال حاضر زراعت، باغداري (پرورش نخل و مركبات) و دامداري مهمترين شيوه‌هاي معيشت ساكنان منطقه را تشكيل مي‌دهد. به علت كوهستاني بودن منطقه زمين‌هاي كشاورزي كمي را در اختيار دارند و پوشش گياهي منطقه به علت چراي بي رويه به شدت آسيب ديده و يا نابود شده است.